Miniheksen vervelen zich nooit. Er is altijd wel iets te veranderen in het bos. En dat doen ze dan naar hartelust. Tot ze op een dag merken dat er eigenlijk níks verandert. En dan vervelen ze zich ineens toch.
Hoe doen de duimdwergen dat, die even verderop wonen? Nou, die vervelen zich nooit. Want, vertellen ze met duivels genoegen: “Wij sparen.” Het blijkt een bijzonder soort sparen te zijn: het sparen van… miniheksen! Een woeste strijd ontbrandt. Tot er een rimpelreus ten tonele verschijnt. Bijna loopt het voor miniheksen én duimdwergen slecht af, maar listig zetten de laatste duimdwerg en het laatste miniheksje de reus op het verkeerde been.
Geweldig zoals Bette Westera speelt met woorden: dat je het woord sparen in twee verschillende betekenissen kunt gebruiken, buit zij handig uit. Bovendien verspilt ze geen woord. Alles kernachtig en to-the-point. Hilarisch hoe de duimdwergen – kennelijk hadden ze nooit eerder kennis gemaakt – een onverwacht wrede kant laten zien. En dat gecombineerd met de ferme, humoristische tekeningen van Loes Riphagen (waarom heten ze duimdwergen, bijvoorbeeld!?), kleurrijk en gedetailleerd, maakt dit een superleuk boek.
Miniheksen, Loes Riphagen en Bette Westera, Utrecht: De Fontein/Tirion 2011, ISBN 9789026134500
Kinderboekenweek! Misschien weet je dat ik een gepassioneerd lezer ben, vooral van kinderboeken. Ik deel graag de favorieten van m’n kinderen en mijzelf met jullie, bloglezers. Ik doe dit tot en met het einde van de Nederlandse Kinderboekenweek, tot 14 oktober. Lees ook mijn kinderboekenrecensies, geschreven in de aanloop naar de Nationale Voorleesweek en de Kinderboekenweek hier en hier.